Zoom op de band van de maand: WAKING THE SLEEPING BEAR

We zijn terug met een nieuw interview, waarin we deze keer de Franse metalband Waking the Sleeping Bear voorstellen! Ter gelegenheid van de release van hun nieuwe album heeft Adrien, de zanger van de band, de tijd genomen om enkele vragen voor ons te beantwoorden. Ontdek het volledige interview hieronder!

Hallo, Waking the Sleeping Bear! Bedankt dat jullie de tijd hebben genomen om onze vragen te beantwoorden! Kunnen jullie jezelf kort voorstellen aan onze lezers?
Hallo! Heel erg bedankt voor dit interviewvoorstel, we zijn er erg blij mee! Om het kort te houden, we zijn een metalband uit de Franche-Comté. We beoefenen een hybride stijl tussen neo-metal uit de jaren 90, rap, industrial, en veel andere dingen, allemaal gemengd op onze eigen manier, en gezongen in het Frans. Aangezien we niet precies weten hoe we het moeten noemen, laten we zeggen dat we fusion metal maken, dat is waarschijnlijk de meest geschikte term!

Hoe beheer je je band in zo'n bijzondere context?
Ik denk dat het belangrijkste is om in staat te zijn zich voortdurend aan te passen, en altijd een plan B of zelfs een plan C te hebben voor elk project, omdat mogelijkheden van de ene op de andere dag kunnen verdwijnen. Je moet kunnen terugveren, vindingrijk zijn en dingen zelf kunnen doen. En als je het niet weet, profiteer dan van deze periode van algemene stilstand om te leren, of om contact te zoeken met andere actoren in de scene die ons kunnen helpen. Over het algemeen denk ik dat de slechtste houding zou zijn om je project stop te zetten en te wachten tot de dingen gebeuren. Je kunt beter het tegenovergestelde doen, alsof covid er altijd is geweest en doorgaan! Wat ons betreft, met WTSB, zou ik zelfs zeggen dat de periode gunstig voor ons is geweest, we bevonden ons op het juiste moment op de juiste plaats voor bepaalde kansen en we hebben geprofiteerd van het gebrek aan concerten om ons een beetje online te ontwikkelen. Wat we niet groots konden doen, hebben we 'homemade' gedaan en het is gelukt! Ik denk dat dit de mentaliteit is van de meeste bands op dit moment en uiteindelijk is het gunstig voor het publiek, omdat het enorm veel content genereert. En deze 'zelfgemaakte' kant geeft het een echt oprecht en authentiek aspect, vind ik.

Jullie hebben jullie videoclip "P*rno Future" onthuld. Hoe verliep de opname?
Nou, zoals ik eerder zei: zelfgemaakt! We hebben een green screen geleend, twee lampen, we zijn in een kelder gaan zitten, en gaan! In één dag was het klaar! Daarna was er natuurlijk veel werk in de postproductie om het visueel interessant te maken - dat was het meest vermoeiende deel van het werk - maar het voordeel is dat we erin geslaagd zijn om een clip te maken met bijna niets, zonder onze boodschap in gevaar te brengen, en daar zijn we best trots op! Achteraf gezien zie ik het bijna als een meerwaarde voor de inhoud, want het ambachtelijke en lokale aspect is altijd iets dat we min of meer hebben geclaimd, als band van echte plattelandsjongens, we zijn er een beetje toe verplicht, begrijp je!

Dit nummer komt van jullie nieuwe album, uitgebracht eind mei 2021. Hoe lang hebben jullie eraan gewerkt?
Officieel is dit een project dat ons iets minder dan drie jaar heeft gekost, als we beginnen te tellen vanaf de release van onze eerste EP "Jungle Urbaine" (in oktober 2018). In werkelijkheid is het werk aan sommige nummers veel langer geleden begonnen. We zijn nogal koppig, en als we geloven in het potentieel van een nummer, of een riff, werken we eraan tot we er volledig tevreden mee zijn. Het nummer "Des heures" op het album bijvoorbeeld, is de definitieve versie van een nummer dat we minstens 10 keer hebben hervormd en waar we al minstens 7 of 8 jaar mee bezig waren! Hetzelfde geldt voor de break in "P*rno Future". Die riff zat al jaren in de pijplijn, minstens 5 of 6 jaar! Dus het is moeilijk om de werkelijke geboorte van dit project te schatten, maar we kunnen zeggen dat we ongeveer tweeënhalf jaar aan de uiteindelijke artistieke richting hebben gewerkt.

Hoe verloopt jullie schrijfproces meestal?
Dit is een vraag die vaak terugkomt, en waar we een beetje moeite mee hebben om te beantwoorden, omdat het een fase is waarin we veel experimenteren. Geen van de nummers op het album is op dezelfde manier gecomponeerd, eigenlijk. In principe komt voor de instrumentale stukken een van ons naar de repetitie met een idee in zijn hoofd of al uitgeschreven (het kan een melodielijn zijn, een loop van samples, etc.), en daarna improviseren we rond dat idee, waarbij we dingen gaandeweg valideren, zeg maar. Maar het blijft zeer variabel: sommige nummers op het album zijn bijvoorbeeld door één muzikant gecomponeerd. De tijdlijnen variëren ook: sommige nummers (zoals eerder genoemd) hebben jaren nodig gehad om hun definitieve versie te bereiken, en andere waren in een paar uur klaar... We proberen de compositie-ervaring zoveel mogelijk te variëren omdat we vinden dat het resultaat interessanter is als we uit onze comfortzone komen. De enige constante is dat ik altijd wacht tot ik een goed ontwikkelde instrumentale track heb voordat ik begin met het schrijven van mijn teksten, het helpt me om structuur in mijn schrijven aan te brengen. Maar nogmaals, dit is een gewoonte die alleen maar uitgedaagd wil worden, en ik ben benieuwd wat er zou gebeuren als we dit proces zouden omdraaien!

Kunnen we het hebben over de artwork van jullie album? Wat stelt het voor?
Deze artwork was een werk van lange adem omdat we er veel mee wilden zeggen, en het was niet gemakkelijk om al onze ideeën samen te vatten, terwijl we een impactvolle en esthetische visual behielden. In concept is het een artwork dat zowel onze contrastrijke muziek als de boodschap van het album vertegenwoordigt. Een vrij dystopische metafoor van de toekomst, met deze tentakelachtige stad waaraan ik het aspect van een monster wilde geven - vandaar die "poort" in het midden van het beeld, die zowel een dreigende aanwezigheid als een mond kan oproepen. Het staat in contrast met enerzijds het woestijnlandschap eromheen, en anderzijds de baby en zijn teddybeer op de voorgrond, die alleen zijn op de enige weg die naar deze stad leidt. We kunnen ons dan voorstellen dat de stad de toekomst vertegenwoordigt, en de weg een soort onvermijdelijk "lot". En de baby zijn wij, mensen op individuele schaal, die zich bewust worden van het gevaar zonder er iets aan te kunnen doen. Er zijn in ieder geval veel mogelijke subteksten en interpretaties! Ik wilde dat de hoes een soort angst, een gevaar opriep, maar zonder het ooit te tonen om ruimte te laten voor de verbeelding van de mensen.

Laten we het over merchandise hebben. Jullie hebben ons ingeschakeld voor het ontwerp van jullie nieuwe t-shirts en hoodies. Kunnen jullie iets vertellen over jullie ervaring met Distrolution Merch?
Het is waarschijnlijk een van de beste ervaringen die we hebben gehad bij het ontwerpen van de merchandise voor ons album! Voor onze textiel zochten we een beetje naar een 'schaap met vijf poten', omdat ons budget zeer beperkt was, maar we wilden toch werken met een Frans bedrijf van menselijke omvang (onze kleine lokale chauvinisme komt naar boven!) waarmee we zonder vertraging konden communiceren over productie, technische details, verzendingen, etc. Kortom, we hebben lang gezocht en verschillende aanbiedingen vergeleken waarbij ofwel de prijs, ofwel het advies tekortschoot, en uiteindelijk was alles met Distrolution Merch heel eenvoudig: supersnel contact via de chat op de website, duidelijke antwoorden, lage en nauwkeurige prijzen... We vonden het bijna verdacht, haha! Uiteindelijk zijn we echt blij met het resultaat van onze hoodies en t-shirts, en we zullen niet aarzelen om opnieuw met Distrolution Merch te werken, want na vergelijking is de service vrijwel onberispelijk op alle aspecten (prijs, kwaliteit en contact).

Is er in het algemeen een merchandise-item waar jullie bijzonder belang aan hechten? Zo ja, welke?
Persoonlijk hou ik van band t-shirts omdat ik heb gemerkt dat het vaak een medium is waarop artiesten zich echt uitleven. De mogelijkheden zijn eindeloos en als grafisch ontwerper zelf heb ik altijd tientallen ideeën voor visuals in mijn hoofd die overal anders onwaarschijnlijk zouden zijn, maar die we volledig zouden kunnen omarmen op een t-shirt! Dat vind ik grappig! Als muzikant is de ultieme fantasie duidelijk de vinyl, maar op dit moment hebben we met WTSB nog niet de middelen om er een serie van te persen... In ieder geval kunnen we niet wachten tot de dag dat we er eindelijk een kunnen uitbrengen, want het is echt geweldig om zo'n mooi object in handen te hebben, en met je eigen muziek erop als bonus!

Het laatste woord is aan jullie!
We willen een enorme shout-out geven aan alle mensen die ons hebben gevolgd en gesteund tijdens het maken van ons album! Enorme dank aan Distrolution Merch voor hun werk, en ook voor dit mooie interview. En een grote up naar alle mensen die het zullen lezen, natuurlijk!

groepsfoto: Corentin VACHER