Français
English
Deutsch
Italiano
Español
Het team van Distrolution / Distrolution Merch had het geluk om deel te nemen aan het Hellfest Festival van 19 tot 26 juni 2022. Op het programma stonden concerten, ontmoetingen... en verschillende interviews, die je elke week kunt terugvinden in FR-versie op Distrolution Merch en in EN-versie op Distrolution! Ontdek nu ons interview met Arnaud en Adrien van de band Beyond the Styx!
Hallo jongens. Kunnen jullie jezelf individueel voorstellen, en dan jullie groep aan ons voorstellen?
Arnaud: Nou, ik ben Arnaud, ik ben lead gitarist bij Beyond sinds december 2019.
Adrien: Ik ben Adrien. Ik bestuur de vrachtwagen (lacht). Nee, ik ben de drummer in de band sinds het begin, dus sinds 2010. En de band is in die periode gevormd. Eerste EP in 2013, en nu hebben we onze derde album uitgebracht in februari, met Arnaud die een paar jaar geleden bij de band is gekomen. Grofweg 200 optredens, het album is uit, het loopt goed, de verkoop is cool... Kortom, alles gaat goed!
Hoelang hebben jullie aan dit album (Sentence) gewerkt en hoe verdelen jullie de rollen binnen de band?
Arnaud: Toen ik bij de band kwam, waren er al ongeveer 3 nummers geschreven, pre-opgenomen, zullen we maar zeggen. Wat er gebeurde, was dat er Covid kwam, dus we componeerden. We componeren met z'n vijven. We probeerden, ieder thuis, we deden dingen via videogesprekken... alles wat we konden. Zodra we toestemming hadden, zagen we elkaar om te repeteren en we probeerden deze nieuwe dingen uit. Ik denk dat het qua duur iets meer dan een jaar componeren was, om tot de opname te komen.
Als we het over opnemen hebben, hebben jullie een grappige anekdote van een studiosessie?
Adrien: Een beetje ja! (gelach)
Arnaud: Wacht, wacht! We denken niet aan dezelfde?
Adrien: Nou, toch wel!
Arnaud: Ik had nog een andere leuke anekdote, maar je kunt beginnen. We hebben twee anekdotes!
Adrien: We hebben opgenomen met een Canadees. Je moet weten dat Canadezen erg, erg goed zijn in humor en we hebben veel gewerkt, maar ook veel gelachen! Je moet weten dat er in Canada een virale video is.
Arnaud: Maar echt, iedereen kent het daar!
Adrien: Nou, het is verbazingwekkend. Een video van een kerel die in zijn broek heeft gepoept, laten we het zo zeggen.
Arnaud: Bij McDonald's!
Adrien: Bij McDonald's!
Arnaud: Van Gaspésie! Een zeer afgelegen plaats.
Adrien: Van Gaspésie! Want Gaspésie is voor ons wat de Creuse is.
Arnaud: En er is maar één McDonald's!
Adrien: En er is één McDonald's voor de hele regio!
Arnaud: En toen bleven we bij die video hangen.
Adrien: En hij filmt zichzelf. De kerel weet dat hij in zijn broek heeft gepoept, maar hij doet alsof hij bestelt. En dus zijn er mensen om hem heen die...
Arnaud: 'Heb je in je broek gescheten?'
Adrien: 'Ik denk dat je in je broek hebt gescheten!' En dan zegt de ander:
Arnaud & Adrien: 'Een beetje, ja!' (lacht)
Arnaud: En je kunt niet zeggen 'Een beetje!' (lacht). Het is of je doet het, of je doet het niet!
Adrien: En dat is die anekdote! En jij, heb je er nog een?
Arnaud: En ja, in de studio hebben we gelachen omdat de producer het ons de hele tijd liet doen, dus dat is cool! En in de studio ook, omdat we een featuring hebben met Vincent van The Butcher's Rodeo, die een dag in de studio is geweest. En ik begreep al snel dat hij een vrolijke Frans was en dus heb ik de hele dag met hem gelachen. We wachtten om backings te doen en zo, en we hadden een kort moment van stilte. We oefenden eigenlijk, hij liet me zien dat hij volledig ongelooflijke geluiden kon maken met zijn mond, zoals een huilende baby, en dus hadden we een soort battle van mond-imitaties. Ik deed de kettingzaag...
Adrien: Arnaud is erg goed in het nadoen van een kettingzaag! Iedereen heeft een specialiteit.
Arnaud: We hebben een goed uur besteed aan het doen van dat in de studio, met hem, het was een mooie herinnering! (gelach)
Adrien: We hebben wel nummers opgenomen! (lacht)
Dus dit zijn exclusieve anekdotes?
Adrien: Ja, dat denk ik!
Arnaud: Ja, ik denk dat we het nooit hebben verteld!
Adrien: Nee, dat blijft binnen de groep. We lachen er nog steeds om onder elkaar.
Bedankt dat jullie dit met ons hebben gedeeld. Nou, nu gaat iedereen het weten!
Adrien: Oh, dat geeft niet! We hebben er nog meer die we niet zullen vertellen! (gelach)
Arnaud: Als je eens wist! (lacht)
Adrien: Laten we zeggen dat er mensen zijn die drinken en niet in slaap zouden moeten vallen. Maar goed! Dat is een ander debat! (gelach)
Arnaud: Ik weet niet waar je het over hebt! (lacht)
U had het er net over. Het album moest u op afstand componeren vanwege de pandemie. Hoe heeft u uw band beheerd tijdens deze bijzondere periode?
Adrien: Eigenlijk is Beyond een band die elkaar elke week ziet. Dat was de basis! Voor repetities of concerten, etc. We zien elkaar elke week. En ja, Covid heeft dat allemaal een beetje vertraagd, dus we zeiden 'Het maakt niet uit, we moeten niet opgeven, we moeten een manier vinden om door te gaan'. Dat hebben we ondergaan, duidelijk! Er zijn geen andere woorden voor. We hebben dingen op afstand gedaan, we hebben alles op afstand gedaan! De jongens namen een riff op, we stuurden het naar elkaar, ik nam er drums overheen op, we keken of het paste... We hielden videogesprekken met z'n allen, we probeerden te praten, uit te wisselen, we gingen vaak heen en weer. Dus het duurde veel langer dan wanneer we allemaal samen componeren, omdat we een band zijn die 100% in de repetitieruimte en allemaal samen componeert.
Arnaud: In het echt. Gewoon in het echt!
Adrien: Ja, dus het duurde veel langer. De tijd om op te nemen, te versturen, opnieuw te versturen en zo... Kortom, het was eindeloos! Sommige mensen in de groep konden er beter mee omgaan dan anderen. Voor sommigen was het moeilijker, deze videogesprekken, dit ding dat niet sprak. Zodra we de mogelijkheid hadden om elkaar weer te ontmoeten met de toestemming om te reizen, die formulieren...
Ik weet niet eens meer hoe het heet!
Adrien: De verplaatsingsbewijzen!
Arnaud: Ja, ja. Ik was het ook kwijt.
Adrien: Zodra we dat konden doen, hebben we elkaar ontmoet, muziek gemaakt, de nummers opnieuw geprobeerd en uiteindelijk was het zeer positief dat alles wat we op afstand hadden gedaan, samen klopte. Op een paar arrangementen na, matchte het!
Arnaud: Het klikte, omdat we elk aan onze eigen kant werkten.
Adrien: Het is dat we de draad hebben vastgehouden en het was positief.
Arnaud: Zelfs al duurde het lang, we liepen geen vertraging op, omdat we echt ieder aan onze kant werkten, zowel aan de compositie als aan de rest, zodat we wisten dat onze tijd beperkt was als we aankwamen, dus we gingen er vol voor!
Adrien tegen Arnaud: Je komt steeds dichter bij me, het stoort me, want ik heb het warm! (gelach)
Herinneren jullie je eerste concert na de pandemie?
Adrien: Ja, natuurlijk! Nou, dat is makkelijk. Het 8 Fest.
Arnaud: Het 8 Fest!
Adrien: Alles was er om het cool te maken. Er was een buitenpodium etc. Kortom, het was een festival, het was de eerste organisatie, maar de jongens, ze waren er helemaal klaar voor! Het was in Bretagne en overdag, stormwaarschuwing, code oranje...
Arnaud: In één departement! De onze!
Adrien: Dus ze hebben het concert verplaatst naar een zaal die normaal gesproken bedoeld was voor de backstage. Het werd de concertzaal. Ze hadden gezegd 'Maar goed, we laten toch wat tenten buiten staan zodat mensen de bar kunnen neerzetten, want we hebben geen ruimte'. En binnen twee uur tijd werd oranje rood, stortregens, stortregens, nog nooit zoiets gezien! Wind en zo! Ze hebben de tenten vastgebonden zodat ze niet weg zouden waaien. Kortom, een ramp buiten. Daarna was het binnen helemaal vol. Uitverkocht! We hadden het net zo warm als hier, in de zaal, terwijl het oktober was, eind oktober. Net zo warm als hier, de luchtvochtigheid, hetzelfde! En het was... een gevecht! (gelach)
Arnaud: Vanaf de soundcheck al!
Adrien: Ja, dat klopt. We deden de linecheck, de mensen begonnen te 'moshen' terwijl we nog bezig waren met de linecheck (gelach). Ik herinner me persoonlijk toch, ik ben niet iemand die stress heeft voordat hij het podium opgaat, ik zie het podium echt als iets cools, maar er is toch een klein gevoel van 'Wacht, we hebben anderhalf jaar niet gespeeld, we hebben geen enkel automatisme meer'. Want de band, dat is ook veel automatismen. Daarom oefenen we vaak, zien we elkaar elke week, etc. Om plezier te hebben, moet je ook je hoofd ergens anders hebben en niet hoeven nadenken over wat je moet doen bij de volgende riff. Hier was het 'Hebben we die automatismen niet verloren?'. Nou, uiteindelijk niet! Maar er was een klein moment van 'Oh, we hebben toch anderhalf jaar niet gespeeld!' en die eerste slag op de bassdrum, dat eerste gevoel van weer spelen, dan denk je 'Ah, dat is cool! Dat voelt goed!'
Wat vinden jullie het leukst aan concerten?
Adrien: De concerten! (lacht)
Arnaud: Het publiek... Ze zien genieten, dat is echt de mooiste beloning, echt waar. Soms zie ik twee voeten van een kerel, ik zie niet eens zijn hoofd, het rent over het podium, er gebeuren dingen... En dan denk ik 'Jongens, kijk, wat we doen is niet voor niets!'. Deze kerels zijn aan het uiten.
Adrien: De goede sfeer, en de mensen, zoals je zegt, zijn er om plezier te maken. Het voorbeeld dat Yoann geeft, wat hem het meest is bijgebleven, is een optreden dat we in een kelder hadden gedaan, waar de kerels van de ene kant van de muur naar de andere renden, weer terugrenden, elkaar vastpakten en hop! Ze maakten een rondje om het gewelf met hun voeten, het vloog (gelach). Het was de zon van het keldergewelf, snap je! Nou ja, dat soort dingen waarbij je denkt dat mensen vindingrijk en vol creativiteit zijn, om ons altijd te verrassen.
Arnaud: Ja, dat klopt!
Ik hou van het woord vindingrijk. Ik had misschien ook een beetje gevaarlijk gezegd (lacht)
Adrien: Nee, want ze doen zichzelf niet veel pijn! (gelach)
Arnaud: Het zijn stuntmannen (lacht)
Je hebt het eerder genoemd. Jullie band heeft ongeveer 200 optredens gedaan en jullie hebben in verschillende landen gespeeld. Is er een land dat jullie bijzonder is bijgebleven?
Arnaud: Ik laat jou antwoorden (tegen Adrien), want ik...
Adrien: Ja, want jij hebt alleen Frankrijk gedaan. Nee, nee, je hebt België gedaan!
Arnaud: België!
Adrien: Eerlijk gezegd zou het moeilijk zijn om te antwoorden, want in elk land is er wel iets cools te doen. In België is het de ontvangst, het publiek, de mensen, de vrijgevigheid. We hebben het altijd over de vrijgevigheid van het noorden, maar dat is niet voor niets. Het is echt waar! Na overal getoerd te hebben, tussen het zuidoosten en het noorden van Frankrijk, zijn het twee compleet verschillende mentaliteiten, echt waar. Dus dat is er, en dat vind je terug in België: de ontvangst. In Nederland, de kwaliteit van de bands waarmee je speelt. De amateurs in Nederland zijn de professionals van Frankrijk, eigenlijk! Ze spelen, enorm! Als je daar naartoe gaat, schijt je in je broek omdat, zonder Gaspésie te zijn (gelach)... En dan het niveau, super aardige mensen, uiteraard.
Duitsland is hetzelfde. Nauwgezette mensen. Spanje is de warmte, terwijl we midden in februari waren en we werden super goed ontvangen, het was leuk. Zwitserland is vanwege hun rustige kant, en hetzelfde, we kwamen op tijd bij de gating, en uiteindelijk komt de organisatie later dan de band en zegt 'Oh, dit is de eerste keer dat ik een band op tijd zie!' (gelach). Dus ja, ik zou je niet ÉÉN land kunnen noemen, want uiteindelijk gebeurt er overal livemuziek, er zijn mensen achter en dat is wat belangrijk is!
Dat is inderdaad een heel moeilijke vraag, omdat het van land tot land zo verschillend is. Misschien nemen jullie de tijd om een beetje rond te kijken als jullie er zijn, hoewel...
Adrien: Het is moeilijk! Het is erg, erg moeilijk, omdat je heel weinig tijd hebt. Je rijdt veel, en als je aankomt, moet je al de apparatuur uitladen, de merchandise opzetten... En uiteindelijk is het zeldzaam dat we de steden bezoeken!
Om dit interview af te sluiten, kunnen we het hebben over jullie toekomstige projecten?
Adrien: Nee! (lacht)
Misschien had ik de vraag anders moeten stellen (gelach)
Adrien: Nee, dat is een grapje! Nou... touren met het album. Dat is het, optredens doen, touren, touren.
Arnaud: We gaan weer het podium op in juli, op 9 juli op het RIIP Fest in Tours, dus we spelen thuis.
Adrien: Met Integrity!
Arnaud: Ja, met Integrity! Er is een affiche die duidelijk...
Adrien: Waanzinnig!
Arnaud: Precies! En dan het Useless Fest eind augustus. Ja, kleine festivals en dat was het!
Adrien: En de grote tournee!
Arnaud: Europese tournee in voorbereiding!
Adrien: We vertrekken... De eerste datum is Dijon, en de laatste datum zal Tsjechië zijn, via Duitsland, België en Nederland.
Arnaud: Dus de landen waar hij van houdt!
Dat was mijn laatste vraag, bedankt dat jullie de tijd hebben genomen om te antwoorden en tot snel!
Arnaud & Adrien: Dank je wel!
